Wycieczka „Szlakiem zamków krzyżackich” kl. 6c i 6d
- jako wygrana w konkursie "Podróże historyczno - kulturowe w czasie i przestrzeni" zorganizowanym przez Mazowieckie Kuratorium Oświaty w Warszawie
Wycieczka ta częściowo została sfinansowana z funduszy Kuratorium Mazowieckiego, a resztę dotacji nasza szkoła otrzymała od Prezydenta Miasta Legionowo.
Wczesnym rankiem 26.09.br., w środę, każdy uczestnik wycieczki klas: 6c i 6d wstał, aby ruszyć w trasę Zamków Krzyżackich. Już o godzinie 7:15 wyjechaliśmy z Legionowa. Wszyscy bardzo podekscytowani, od samego początku słuchali Pani przewodnik. Nasi uroczy i wytrzymali opiekunowie robili wszystko, aby w autokarze podczas podróży, było możliwie cicho. Ciężko pracowali podczas całej wycieczki, umożliwiając nam szybkie i sprawne przemieszczanie się z miejsca na miejsca, abyśmy jak najwięcej zobaczyli i usłyszeli. Zasłużyli na pochwałę i należy Ich w tym miejscu wymienić. Oto nasza „Wspaniała Trójka”: pani Jolanta Urbańska (wychowawczyni klasy 6c), pani Janina Pietraszkiewicz (nasza bibliotekarka) oraz pan Tomasz Siennicki (wychowawca klasy 6d). Pojechał z nami również pan Paweł, fotograf.
Trasa wycieczki Szlakiem Zamków Krzyżackich prowadziła przez: Golub – Dobrzyń, Radzyń Chełmiński, Grudziądz, Gniew, Malbork, Nidzicę, Kurzętnik, Grunwald i Łynę.
Na samym początku zwiedziliśmy jeden z najpiękniejszych zamków krzyżackich wzniesionych na terenie ziem polskich, w Golubiu – Dobrzyniu.
Jest on zbudowany na wysoczyźnie chełmińskiej, tuż obok skarpy stromo opadającej ku rzece Drwęcy. Z rozległego przedzamcza roztacza się wspaniały widok na okolicę: płynącą u podnóża zamku meandrującą rzekę, Golub z majestatyczną wieżą gotyckiej świątyni św. Katarzyny i zbudowany po drugiej stronie rzeki Dobrzyń z klasycystyczną świątynią pod wezwaniem tej samej świętej. Na początku zwiedzania zamku obejrzeliśmy film, ukazujący jego historię. Zamek ten położony na granicy ziem krzyżackich i Polski wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. Po wojnie trzynastoletniej stał się siedzibą polskich starostów, a wśród nich Anny Wazówny, która była córką Jana III Wazy oraz Katarzyny Jagiellonki, urodzonej w 1568 roku. Ta wykształcona i utalentowana organizatorsko dama, dokonała wielu zmian na terenie zamku. Po filmie rozpoczęło się zwiedzanie. Zobaczyliśmy muzeum, w którym znajdowały się przyrządy takie jak : cep, jarzmo itp. Byliśmy w sali z uzbrojeniem rycerskim i wieloma herbami. Przeszliśmy przez słynne końskie schody, o których legenda głosi, że ten kto się na nich odwróci, pewnego razu zarży jak koń. Weszliśmy również do sali, w której krzyżacy pokutowali za grzechy i modlili się. Ponoć kto wejdzie tam choć na chwilę wszystkie grzechy zostaną mu odpuszczone i od razu poczuje się lepiej. Byliśmy w pokoju, w którym, była sypialnia Anny Wazówny. Miejsce, w którym stało jej łoże, nazywane jest komnatą szczęścia. Można tam usiąść, wypowiedzieć życzenie, a ono spełni się w ciągu najbliższego roku.
Następnym punktem na naszym szlaku był zamek, a raczej jego ruiny, w Radzyniu Chełmińskim. Murowany zamek krzyżacki w Radzyniu powstał na miejscu drewniano-ziemnej budowli obronnej z 1234 r. Historycy nie są jednak zgodni, co do daty budowy zamku. Można uznać, że zamek powstał na przełomie XIII i XIV w. W oparciu o ten gród powstał system strażnic i baza dla misjonarzy z Polski. Początkowo tą działalnością kierował arcybiskup gnieźnieński, ale w 1215 roku przeszło to pod panowanie Prus. Cesarz Fryderyk II stworzył podstawy prawne państwa krzyżackiego i przekazał zakonowi terytoria pruskie i ziemię chełmińską. Zakon osadzony na pograniczu pruskim miał chronić i wprowadzać, szerzyć chrześcijaństwo. Okazało się jednak, że zakonowi krzyżackiemu nie wystarczają te zadania i postanowili zbudować silne państwo nastawione na powiększanie swojego terytorium. Na zajmowanych ziemiach powstawały ich ośrodki władzy – komturie, które mieściły się w zawładniętych lub budowanych zamkach, które mieliśmy teraz zwiedzać.
Tego dnia, starczyło już tylko czasu na dyskotekę, na terenie ośrodka, w którym mieliśmy spędzić noc.
Drugiego dnia wycieczki, jako pierwszy zobaczyliśmy zamek w Gniewie. On podobał mi się najbardziej. Pięknie odrestaurowany, przekazany turystom. Posiada wiele zgromadzonych dzieł sztuki, które odbiera się z pełnym dostojeństwem w tak wspaniałym otoczeniu. W sali ‘grunwaldzkiej’ są pamiątki, jak i współczesne dzieła sztuki, ukazujące wydarzenia historyczne. Przewodnik, ubrany w oryginalny dawny strój polski, opowiadał nam jak obecnie wygląda życie na zamku, który tętni wieloma imprezami.
Kolejnym, zwiedzanym przez nas zamkiem był największy i zachowany najlepiej zamek krzyżacki w Malborku. Jest naprawdę ogromny, podzielony na trzy części: zamek wysoki, średni i niski. Malbork to niewielkie miasto leżące w północnej Polsce, na pograniczu nadnogackiej wysoczyzny i rozległych, urodzajnych Żuław. W ciągu wieków stało się centrum lokalnego przemysłu i handlu związanego z tym rolniczym regionem a także zapleczem gospodarczym dla istniejącego u jego boku zamku.
Pierwszy zamek przeżył gruntowną przebudowę za czasów wielkiego mistrza Luthera von Braunshweiga (1331 – 1335). W związku ze zwiększającą się liczbą braci zakonnych nadbudowano istniejące skrzydła zamku lokując w nich sypialnie, jadalnię, świetlicę oraz magazyny. Około 1350r. Zamek Wysoki był już w kształcie, jaki znamy obecnie.
Najwspanialszą budowlą na Zamku Średnim jest Pałac Wielkich Mistrzów. Ten okazały gmach powstawał ponad 100 lat, a swój ostateczny wygląd uzyskał za rządów Konrada von Jungingena.
Turyści wchodzący na Zamek Średni przechodzą przez most zwodzony oraz system bram broniących dostępu do tej części warowni. Z dziedzińca kierujemy się do Pałacu Wielkich Mistrzów. Przez drzwi w północnej elewacji kaplicy Św. Katarzyny wchodzono do Pałacu, gdzie mieściły się apartamenty wielkich mistrzów, a na wprost wiodło paradne wejście do Wielkiego Refektarza.
W średnim zamku jest mnóstwo zakamarków i pięknych komnat. Nad bramą wjazdową do zamku wysokiego znajduje się ceramiczna płyta, przedstawiająca krzyżaka. Znajduje się tu śliczny dziedziniec, a do zamkowego kościoła prowadzą jeszcze piękniejsze złote drzwi. Znajduje się w nim refektarz, kapitularz, krużganki, kaplica Św. Anny i tak jak w zamku średnim wiele innych pomieszczeń. Malbork robi ogromne wrażenie, można się tu zgubić i na pewno przeżyć wielką przygodę. My jednak byliśmy za bardzo zmęczeni, aby myśleć o przygodach i chętnie wylądowaliśmy w naszych łóżkach.
Trzeci dzień wycieczki nie był wcale łatwiejszy. Zwiedzaliśmy Kurzętnik, Łynę i oczywiście Grunwald. W Kurzętniku widzieliśmy ruiny zamku kapituły chełmińskiej i miejsce odwrotu wojsk polskich, dowodzonych przez Władysława Jagiełłę, przed Krzyżakami. Odwrotu, który miał miejsce na parę dni przed głównym starciem pod Grunwaldem. My też przenieśliśmy się na to miejsce chwały polskich wojsk i zatrzymania zakonu krzyżackiego przed dalszymi zaborami, i zawłaszczaniem ziem innych państw. Rosnąca potęga Zakonu zgromadziła na przeciwko siebie połączone siły polsko – litewsko – ruskie. Państwa te widziały siłę krzyżaków, którzy zostali sprowadzeni aby bronić granic swoich gospodarzy, a którzy zaczęli im zagrażać. Uważały, że Zakon można pokonać tylko walcząc razem. Dziś, na ogromnej przestrzeni, gdzie organizowane są inscenizacje tamtych wydarzeń, stoi pomnik upamiętniający chwałę polskiego oręża.
Wycieczka ta wniosła wiele historycznej wiedzy i patriotycznych wartości. Ukazała wolę walki o dobro narodowe i polskość, nie poddawanie się germanizacji i prawu zakonu. Można uczyć się na doświadczeniach przodków, że czasami warto zastanowić się nad tym kogo chcemy prosić o pomoc, aby ta osoba, widząc naszą słabość nie stała się naszym wrogiem. Warto uczyć się historii w miejscach historycznych.
|
|
|
