Wyjazd szkoleniowy członków Koła Wolontariatu
W dniu 28 października 2014 dwudziestu członków Szkolnego Koła Wolontariatu uczestniczyło w szkoleniu „ABC pomocy chorym”. Szkolenie odbywało się w Ośrodku Hospicjum Domowe, działającym przy Zgromadzeniu ojców Marianów w Warszawie.
Przed rozpoczęciem warsztatów uczniowie uroczyście przekazali Ośrodkowi Hospicjum Domowe zebrane w naszej szkole fundusze w ramach akcji „Pola nadziei”.
Nasi uczniowie najpierw spotkali się z dyrektorem Ośrodka, Ks. Andrzejem Dziedziulem, następnie z psychologiem, Magdaleną Wojno, po czym uczestniczyli w warsztatach praktycznych z pielęgniarką, Danutą Cerbst.
Ksiądz Andrzej wprowadził uczniów w tematykę pracy z chorym człowiekiem, a także obalił wiele mylnych wyobrażeń uczniów, co do potrzeb pacjentów. Opowiedział kilka wzruszających historii o podopiecznych Ośrodka uwrażliwiając uczniów na cierpienie chorych. Ksiądz podpowiedział, jak wspomagać chorych w ich rozwoju duchowym.
Psycholog uświadomiła, iż z natury ludzie unikają myślenia o „raku”, ponieważ budzi on negatywne skojarzenia, niemniej jednak uczniowie zobaczyli, że każdy z nich w swoim otoczeniu ma osoby cierpiące na tę chorobę. Pani Magdalena podpowiedziała, jak udzielać pomocy psychologicznej cierpiącym.
Pani Danuta pokazała kilka sposobów, jak radzić sobie z pielęgnacją pacjenta chorego, a także zaprezentowała różne narzędzia i przyrządy, które mogą ułatwić życie pacjentom. Każdy uczeń odbył również ćwiczenia praktyczne związane z przekładaniem pacjenta leżącego.
Tematyka poruszana na szkoleniu wzbudziła wiele emocji w uczniach, niektóre zagadnienia okazały się dość trudne, niemniej jednak każdy z nich stwierdził, że czegoś się nauczył. Z piękną refleksją zostawiła uczniów pani psycholog mówiąc, iż „życiu nie da się dodać dni, ale dniom można dodać życia” . Wszyscy uczniowie otrzymali certyfikaty ukończenia szkolenia.
A oto wypowiedzi niektórych wolontariuszy o szkoleniu:
„Zrozumiałam, że chorzy bardzo potrzebują naszej pomocy i że często są traktowani jak przedmiot. Wiem, że musimy pomagać, bo sami możemy znaleźć się w takiej sytuacji.”
„Nauczyłem się dzisiaj jak obsługiwać się z osobami chorymi. Od teraz wiem, z jakim nastawieniem mam podchodzić do osób chorych.”
„Nauczyłam się, że w chorobie nie jest najgorszy ból, tylko samotność i niezrozumienie. Poznałam różne sprzęty rehabilitacyjne i pomagające chorym w życiu codziennym.”
„Dzięki warsztatom umiem zmieniać pościel chorego. Dowiedziałam się, że trzeba słuchać chorego i wiem, jak z nim rozmawiać, nauczyłam się empatii.”
„Nauczyłem się, jak zachowywać się przy ludziach chorych.”
„Jestem zadowolona z dzisiejszych zajęć, ponieważ uświadomiłam sobie, że ci ludzie chorzy bardzo cierpią.”
„Poznałem wiele sprzętów usprawniających i pomagających w pracy wolontariuszy oraz funkcjonowaniu chorych.”
„Zrozumiałem, że wolontariat nie jest taki łatwy, ale też że jest dużo ulepszeń, które pomagają chorym.”
zk
Przed rozpoczęciem warsztatów uczniowie uroczyście przekazali Ośrodkowi Hospicjum Domowe zebrane w naszej szkole fundusze w ramach akcji „Pola nadziei”.
Nasi uczniowie najpierw spotkali się z dyrektorem Ośrodka, Ks. Andrzejem Dziedziulem, następnie z psychologiem, Magdaleną Wojno, po czym uczestniczyli w warsztatach praktycznych z pielęgniarką, Danutą Cerbst.
Ksiądz Andrzej wprowadził uczniów w tematykę pracy z chorym człowiekiem, a także obalił wiele mylnych wyobrażeń uczniów, co do potrzeb pacjentów. Opowiedział kilka wzruszających historii o podopiecznych Ośrodka uwrażliwiając uczniów na cierpienie chorych. Ksiądz podpowiedział, jak wspomagać chorych w ich rozwoju duchowym.
Psycholog uświadomiła, iż z natury ludzie unikają myślenia o „raku”, ponieważ budzi on negatywne skojarzenia, niemniej jednak uczniowie zobaczyli, że każdy z nich w swoim otoczeniu ma osoby cierpiące na tę chorobę. Pani Magdalena podpowiedziała, jak udzielać pomocy psychologicznej cierpiącym.
Pani Danuta pokazała kilka sposobów, jak radzić sobie z pielęgnacją pacjenta chorego, a także zaprezentowała różne narzędzia i przyrządy, które mogą ułatwić życie pacjentom. Każdy uczeń odbył również ćwiczenia praktyczne związane z przekładaniem pacjenta leżącego.
Tematyka poruszana na szkoleniu wzbudziła wiele emocji w uczniach, niektóre zagadnienia okazały się dość trudne, niemniej jednak każdy z nich stwierdził, że czegoś się nauczył. Z piękną refleksją zostawiła uczniów pani psycholog mówiąc, iż „życiu nie da się dodać dni, ale dniom można dodać życia” . Wszyscy uczniowie otrzymali certyfikaty ukończenia szkolenia.
A oto wypowiedzi niektórych wolontariuszy o szkoleniu:
„Zrozumiałam, że chorzy bardzo potrzebują naszej pomocy i że często są traktowani jak przedmiot. Wiem, że musimy pomagać, bo sami możemy znaleźć się w takiej sytuacji.”
„Nauczyłem się dzisiaj jak obsługiwać się z osobami chorymi. Od teraz wiem, z jakim nastawieniem mam podchodzić do osób chorych.”
„Nauczyłam się, że w chorobie nie jest najgorszy ból, tylko samotność i niezrozumienie. Poznałam różne sprzęty rehabilitacyjne i pomagające chorym w życiu codziennym.”
„Dzięki warsztatom umiem zmieniać pościel chorego. Dowiedziałam się, że trzeba słuchać chorego i wiem, jak z nim rozmawiać, nauczyłam się empatii.”
„Nauczyłem się, jak zachowywać się przy ludziach chorych.”
„Jestem zadowolona z dzisiejszych zajęć, ponieważ uświadomiłam sobie, że ci ludzie chorzy bardzo cierpią.”
„Poznałem wiele sprzętów usprawniających i pomagających w pracy wolontariuszy oraz funkcjonowaniu chorych.”
„Zrozumiałem, że wolontariat nie jest taki łatwy, ale też że jest dużo ulepszeń, które pomagają chorym.”
|
|
|
|
zk
